Γράφει η Στέλλα Ν. Καραμήτρου
Από τη δεκαετία του 1980 λειτουργούν σε απομονωμένα χωριά της Ελλάδας παραρτήματα γερμανικών ιδρυμάτων για ανηλίκους με παραβατική συμπεριφορά, οι οποίοι στέλνονται εκεί από υπηρεσίες πρόνοιας. Οι μικρές αυτές κοινότητες έχουν ως σκοπό την εναλλακτική έκτιση των ποινών και την ομαλή κοινωνική επανένταξη των τροφίμων τους. Στην Ελλάδα, μία από αυτές τις κοινότητες λειτουργεί στα ΚΟΙΛΑ , ένα χωριό κοντά στις Φέρρες στον Έβρο και αποτελεί το απροσδόκητο σκηνικό της ταινίας << DANIEL 16>>. Μια απίστευτη, αμφιλεγόμενη ιστορία για την οποία ελάχιστοι μιλούν. Μια αληθινά συγκινητική ταινία για τα παιδιά που αναγκάζονται να πάρουν το μέλλον στα χέρια τους, γεμάτη ανθρωπιά κι ευαισθησία.
Ένας Γερμανός έφηβος στέλνεται στα Κοίλα όπου λειτουργεί μια δομή αγωγής ανηλίκων για να εκτίσει την ποινή του για παραβατική συμπεριφορά και δυσκολεύεται να προσαρμοσθεί στην καινούρια πραγματικότητα Αντιδρά συνεχώς στους κανόνες που του επιβάλλουν ο Σταύρος και η Σάρα , οι εργαζόμενοι της μονάδας. Η μητέρα του είναι μια μακρινή και στιλπνή φιγούρα και ο συγκάτοικος του, ο Μαξ, τον εκνευρίζει Η μετάβαση του στην ενηλικίωση πραγματοποιείται όταν συναντάει ένα Σύρο πρόσφυγα και τον γιό του. Η ωριμότητα μιας νέας ταυτότητας αλλάζει τον προσανατολισμό και την ζωή του.
Στο σημείωμά του ο σκηνοθέτης μιλά για την εμπειρία, την προσωπική του σύνδεση με τα κοινωνικώς αποκλεισμένα άτομα, τη σκληρότητα αλλά και την λύτρωση του να κάνεις σινεμά σήμερα.
Σημείωμα του σκηνοθέτη Δημήτρη Κουτσιαμπασάκου
Όλα ξεκίνησαν πριν κάποια χρόνια από ένα άρθρο, σχετικά καταγγελτικό, στην τότε Ελευθεροτυπία σχετικά με την λειτουργία στην Ελλάδα «αναμορφωτηρίων» για Γερμανούς έφηβους παραβάτες. Ήταν τόση η έκπληξή μας που πήραμε το τρένο και πήγαμε στην Αλεξανδρούπολη, στον Έβρο. Εκεί, σε ένα εγκαταλειμμένο χωριό κοντά στα σύνορα με την Τουρκία, λειτουργούσε, πράγματι, μια τέτοια δομή.
Ύστερα από επιτόπια έρευνα και συζητήσεις επί συζητήσεων, αποφασίσαμε να αφηγηθούμε μια ιστορία για ένα Γερμανό παραβατικό έφηβο, τον Ντάνιελ, που έρχεται στην Ελλάδα για να εκτίσει την με εναλλακτικό τρόπο την ποινή του και συναντάει κάτι εντελώς διαφορετικό απ’ τις στερεοτυπικές εικόνες που είχε στο μυαλό του για την χώρα μας. Νιώθει ξένος, σε ξένο τόπο και προσπαθεί να ξεφύγει από τους δικούς του δαίμονες μπλέκοντας σε μια δύσκολη δοκιμασία.
Η θεματική ιδέα της ταινίας είναι ότι «το να δώσεις φροντίδα μπορεί να σε λυτρώσει από το γεγονός ότι δεν σε φρόντισαν ποτέ». Αυτό συμβαίνει στον Ντάνιελ, τον νεαρό πρωταγωνιστή της ταινίας. Παρακολουθούμε, λοιπόν, τη δύσκολη και οδυνηρή πορεία προς τη συναισθηματική λύτρωσή του, που παρά τις αντιξοότητες, τη φέρνει σε πέρας με απρόσμενο θάρρος και τόλμη. Η διαδρομή του αψηφά γλώσσες, εθνικότητα και σύνορα. Είναι μια δοκιμασία προσωπική και ταυτόχρονα πανανθρώπινη.
Σκηνοθεσία: Δημήτρης Κουτσιαμπασάκος
Σενάριο: Δημήτρης Κουτσιαμπασάκος, Γλυκερία Πατραμάνη, Παναγιώτης Χριστόπουλος, Γιάννης Τσίρος
Παραγωγοί: View Master Films, Γιώργος Κυριάκος, Κώστας Λαμπρόπουλος
Συμπαραγωγή: ΕΚΚ, ΕΡΤ
Διεύθυνση Φωτογραφίας: Γιάννης Φώτου
Μοντάζ: Χρήστος Γιαννακόπουλος
Μουσική: Βαγγέλης Φάμπας
Ήχος: Δημήτρης Αθανασόπουλος, Κώστας Βαρυμποπιώτης, Χρήστος Γούσιος
Σκηνογραφία: Ελένη Νταγάκη
Πρωταγωνιστούν: Νικόλας Κίσκερ, Αλέξανδρος Λιακόπουλος Μπούχχολτς, Φιλοπατίρ Αντέλ Μογράς, Βασίλης Κουκαλάνι, Μαρλένε Καμίνσκι, Κωστής Καλλιβρετάκης, Κωστής Σειραδάκης
Διάρκεια: 101’
Έτος Παραγωγής: 2020
- Βραβείο Κοινού Fischer Meet the Neighbors Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης 2020
- Βραβείο καλύτερης Ερμηνείας Φεστιβάλ Ελληνικών Ταινιών Λος Άντζελες 2021.
- Βραβείο Καλύτερου Νέου Ηθοποιού Διεθνές Φεστιβάλ Ολυμπίας Για Παιδιά Και Νέους 2020
- Ειδική Μνεία Πανόραμα Ευρωπαϊκού Κινηματογράφου 2021
.