Ένα έτος χωρίς τον «χωριάτη» από το Ελαφοχώρι.
Γράφει ο Δημοσθένης Π. Δούκας
Συμπληρώθηκε χθες ένα έτος απουσίας ενός σπουδαίου και ταλαντούχου καλλιτέχνη, του Κώστα Μπραβάκη. Ενός Αναγεννησιακού δημιουργού αφού οι ικανότητές του διαπερνούσαν και εκφράζονταν μέσα από πολλές τέχνες. Ήταν συνθέτης, ποιητής, κιθαρίστας, συγγραφέας, δάσκαλος μουσικής. Το ταλέντο και η ευφυΐα του ξεχείλιζαν. Η ακεραιότητα και η τιμιότητα του χαρακτήρα του εξέπλητταν. Κοιμήθηκε σε ηλικία 58 ετών. Γεννήθηκε στο Ελαφοχώρι Διδυμοτείχου το 1962.
Πήρε μαθήματα jazz κιθάρας και θεωρία και σπούδασε αρμονία, αντίστιξη φούγκα και κλασικής κιθάρας στη Θεσσαλονίκη. Δημιούργησε το cult συγκρότημα «Νώε» με το οποίο εξέδωσε δυο δίσκους. Μαθήματα διεύθυνσης ορχήστρας πήρε από τον Θεόδωρο Αντωνίου.
Έχει γράψει έργα για μικρά και μεγάλα σύνολα, σόλο όργανα και κύκλους τραγουδιών. Το 1992 ίδρυσε στη Βέροια το ωδείο «Φίλιππος». Συχνά σε συνεντεύξεις του έλεγε: «εγώ είμαι χωριάτης», για να κρύψει ότι ήταν ένας αριστοκράτης του πνεύματος, ένας άρχοντας των τεχνών. Θα μας συντροφεύουν τα γραπτά του και τα τραγούδια του, όπως το cd «Ο Παράδεισος μακριά». Για τον Κώστα ο Παράδεισος είναι τώρα πια η κατοικία του.
