Άτυπη έρευνα με ερωτηματολόγιο σε φοιτητές διαφόρων σχολών, από την Δέσποινα Τσιγάρα
Γραμματέα του Παραρτήματος της ΕΓΕ Αλεξανδρούπολης και συγγραφέα του βιβλίου «Γράμμα στον θεραπευτή μου».
Στο ερώτημα ποιες είναι οι προκλήσεις που δέχονται ως φοιτητές στα ελληνικά
πανεπιστήμια αναφέρθηκε ως πρώτη πρόκληση το χρηματικό bonus που δίνεται ως
επιβράβευση από το Παν/μιο με την προϋπόθεση ότι θα περάσεις πάνω από τα μισά
μαθήματα του εξαμήνου.
Ως δεύτερη πρόκληση αναφέρθηκε η ανταγωνιστικότητα για έναν καλό βαθμό στο πτυχίο
αλλά και η έγκαιρη αποφοίτηση από την σχολή διότι έτσι δίνεται η δυνατότητα για πιο
γρήγορη επαγγελματική αποκατάσταση αλλά και δυνατότητα διεκδίκησης θέσεων στο
εξωτερικό είτε για ειδικότητα είτε για ένα καλό μεταπτυχιακό.
Στο δεύτερο ερώτημα που αφορά τις Προοπτικές οι φοιτητές απάντησαν με
μεγάλη δόση απαισιοδοξίας τα εξής:
- Πρωτίστως αυτό που απασχολεί όλους τους φοιτητές είναι η επαγγελματική
αποκατάσταση.
Αναφέρουν ότι δεν δίνονται οι ευκαιρίες που πρέπει στην Ελλάδα. Δεν είναι απόλυτο
αλλά υπάρχουν περισσότερες πιθανότητες ένας νέος που ολοκληρώνει τις σπουδές
του στην Ελλάδα να φύγει στο εξωτερικό για αναζήτηση εργασίας. - Λόγω της οικονομικής κρίσης που βιώνει η χώρα εδώ και 12 χρόνια όλα είναι
ρευστά και δυστυχώς χωρίς προοπτική να αλλάξουν τα πράγματα. Αυτό που λυπεί
όμως περισσότερο τα παιδιά μας είναι ότι ενώ σπουδάζουν και είναι τόσο δύσκολο
και χρειάζεται τόσο κόπος για να πετύχεις στις πανελλαδικές, να πάρεις το πτυχίο
σου, να συνεχίσεις να κάνεις το μεταπτυχιακό σου και φυσικά όλα αυτά να κοστίζουν
μια περιουσία στους γονείς, δεν γίνονται προσλήψεις, δεν δίνεται έμφαση στο
επιχειρείν με αποτέλεσμα η κατάσταση να είναι παγωμένη, να υπάρχει μεγάλη
ανεργία και ελάχιστες ευκαιρίες στην επαγγελματική σου ζωή, να υποτιμάται η γνώση αλλά και
να πηγαίνει στράφι όλος αυτός ο κόπος. - Αναφέρθηκε επίσης ότι δεν γίνεται σωστός επαγγελματικός προσανατολισμός στα
σχολεία από εξειδικευμένους καθηγητές. Τις προοπτικές της κάθε σχολής και τη
δυνατότητα απορρόφησης των πτυχιούχων της εκάστοτε σχολής. Επίσης όλοι οι
φοιτητές απάντησαν ότι δεν έγινε μια σωστή ενημέρωση για τα τεχνικά επαγγέλματα
για τα οποία υπάρχει πλήρη άγνοια και δεν παρουσιάστηκαν οι προοπτικές που
δίνουν για επαγγελματική αποκατάσταση στην Ελλάδα. - Ζητήθηκε αξιολόγηση καθηγητών στα Παν/μια. Να έχουν μεγαλύτερες αίθουσες και
καλύτερη οργάνωση. Δυστυχώς η κατάσταση είναι πολύ πιεστική. Μικρότερα
τμήματα ούτως ώστε το μάθημα να αποκτάει μια πιο διαπροσωπική σχέση με τον
φοιτητή ώστε να γίνει αποδοτικότερη η διδασκαλία. - Όσον αφορά τις Ιατρικές Σχολές στην Ελλάδα αναφέρθηκε ότι ως προπτυχιακοί
φοιτητές Ιατρικής νιώθουν ασφαλείς. Υπάρχει η πρώτη ύλη. Τα πανεπιστήμιά μας
παρέχουν τις γνώσεις σε πολύ υψηλό επίπεδο. Το πρόβλημα ξεκινάει όμως μετά το
πτυχίο. Δεν υπάρχει σχέδιο. Δεν υπάρχει το κατάλληλο υπόβαθρο ώστε ο Έλληνας γιατρός να μείνει, να εξειδικευτεί αλλά και να του παρέχεται η διά βίου εξέλιξη της επιστήμης του. Η χώρα δεν μπορεί να τους απορροφήσει άμεσα και έτσι αμέσως μετά το πτυχίο πρέπει να αρχίσουν το ταξίδι της αναζήτησης ειδικότητας, της μετεκπαίδευσης, της εξειδίκευσης ώστε μετά από χρόνια να μπορέσουν να επιστρέψουν στην πατρίδα και να εξαργυρώσουν τις γνώσεις τους και τις εμπειρίες τους. Προς αυτή την κατεύθυνση σπρώχνουν τους φοιτητές και οι ίδιοι οι καθηγητές των Παν/μίων. Στην ερώτηση αν επιστρέφουν οι Έλληνες γιατροί στην Ελλάδα η απάντηση είναι πολύ ότι επιστρέφουν πολύ λίγοι. Διότι η σιγουριά που παρέχει το εξωτερικό πρωτίστως στον οικονομικό τομέα και εν συνεχεία στη δια βίου εξέλιξη του επαγγέλματος είναι ένα μεγάλο κίνητρο να παραμείνεις στο εξωτερικό για εργασία. Η Ελλάδα δεν επενδύει στα παν/μια και κυρίως στον νέο Έλληνα φοιτητή. Αν εμπιστευτεί τον Έλληνα φοιτητή ο οποίος κατέχει τη γνώση καθώς για να μπει στη σχολή σημαίνει ότι υπήρξε πολύ μεγάλη προετοιμασία για να τα καταφέρει τότε θα μπορέσει να έχει μέλλον και ο φοιτητής να γίνει ένας σωστός επιστήμονας και επαγγελματίας. Έτσι το κράτος θα έχει βοηθήσει τον Έλληνα φοιτητή και αντίστοιχα ο Έλληνας φοιτητής θα βοηθήσει και αυτός με τη σειρά του το κράτος. Με τις κατάλληλες υποδομές, το εξειδικευμένο επιστημονικό δυναμικό, τα κατάλληλα κονδύλια μπορούμε να έχουμε ανταγωνιστικότερα παν/μια και υψηλού επιπέδου ερευνητικά κέντρα. Υπάρχουν σχολές οι οποίες είναι το μέλλον της Επιστήμης ωστόσο δεν υπάρχει καμία προοπτική η Ελλάδα να μπορέσει να απορροφήσει τους φοιτητές αυτούς. Φοιτητές που αριστεύουν σε αυτές τις σχολές απορροφούνται από ξένες χώρες και δυστυχώς αυτό θεωρείται πλέον θέσφατο. Πρέπει να γίνει κατανοητό ότι στο πολύ κοντινό μέλλον θα είμαστε μια χώρα γερόντων. Χωρίς νέους για να μπορέσεις να κάνεις όνειρα να χτίσεις το μέλλον. Ας το αλλάξουμε. Μπορούμε. Τα παιδιά μας μίλησαν. Θέλουν να μείνουν. Κρατήστε τα. Ευχαριστώ πολύ