Γράφει ο Δημοσθένης Π. Δούκας
Η νέα ηγεσία του Δήμου Αλεξανδρούπολης που θα προκύψει από τις εκλογές του
Οκτωβρίου έχει ν’ αντιμετωπίσει απειλές, κινδύνους αλλά και ευκαιρίες για μια πόλη η οποία
αναζητάει και διεκδικεί το βιώσιμο μέλλον της. Ένα μέλλον το οποίο δεν θα έχει σχέση και
συνάφεια, εξάρτηση και αναφορά στο παρελθόν της αλλά ούτε στο παρόν της. Γιατί οι
συνθήκες είναι πλέον δραματικά διαφορετικές σήμερα και προκλητικές αύριο.
Ο νέος Δήμαρχος και η τεχνοκρατική-επιστημονική ομάδα συμβούλων και συνεργατών
του, όχι των δημοτικών συμβούλων της παράταξης τους, θα πρέπει να δώσουν απαντήσεις σε
δύσκολα, δομικά και ανατρεπτικά προβλήματα και ζητήματα που θα καθορίσουν ταυτοτικά
το μέλλον της Αλεξανδρούπολης, ως μιας αστικής συσσωμάτωσης με σαφή
χαρακτηριστικά, δική της πρωτογενή δυναμική, ως ένα ΟΙΚΟΣΥΣΤΗΜΑ με μοναδικό
μεταβολισμό που απαιτεί αξιοποίηση.
Οι σχεδιαστές της Αλεξανδρούπολης, πρόσωπα και θεσμοί, πρέπει να υιοθετήσουν την
ερμηνευτική ταξινόμηση για αυτήν της <<ανοικτής>> πόλης, με μια νέα κοινωνική συνοχή
που θα στοχεύει στην ανασυγκρότηση της επάνω στον κορμό: ΑΣΤΙΚΟΤΗΤΑ – ΤΟΠΙΚΟΤΗΤΑ – ΙΣΤΟΡΙΚΟΤΗΤΑ.
Αναζητείται η νέα αστική κουλτούρα της Αλεξανδρούπολης, μέσα από τις σύγχρονες διαστάσεις της και τις ανάγκες του μέλλοντος της. Αν η αστικότητα της Αλεξανδρούπολης απαντά στη συγχρονική ετερογένεια της , η αποκατάσταση της ιστορίας της δίνει διέξοδο στη διαχρονική ετερογένεια της,
προσφέροντας ένα οφθαλμοφανές πεδίο γεωπολιτικής και γεωοικονομικής ηγεμονίας.
Σήμερα η κλασσική στόχευση αναζήτησης μιας ενιαίας προοπτικής αστικού και εξωαστικού
χώρου, μιας καινοτόμου ισορροπίας ανάμεσα στον αστικό ιστό και τους οικισμούς, στο
κτιστό και το φυσικό περιβάλλον , αποκτάει μια νέα διάσταση και περιεχόμενο.Είναι όρος
αναγκαίος για την <βιωσιμότητα> της Αλεξανδρούπολης να μετρηθεί με επιστημονικούς
όρους η <<ΦΕΡΟΥΣΑ ΙΚΑΝΟΤΗΤΑ >> της, η ικανότητα της να ανταποκριθεί στις σύγχρονες
οικονομικές, χωροταξικές, κοινωνικές ανάγκες και πιέσεις. Αυτό προϋποθέτει την
θεώρηση της Αλεξανδρούπολης ως ΟΙΚΟΣΥΣΤΗΜΑ, που θα στηρίζεται στην κυκλική διαχείριση των ροών και στη μείωση τους μέχρι τα αναγκαία κάθε φορά όρια. Σύμφωνα με τον Η. Ευθυμιόπουλο <<η ανάπτυξη και οι δυσλειτουργίες των πόλεων, ο τρόπος με τον οποίο προσαρμόζονται στο περιβάλλον αλλά και το τροποποιούν, οι αρνητικές αναδράσεις που αναπτύσσονται στο εσωτερικό τους για τη μείωση της εντροπίας και την επίτευξη μορφών οργάνωσης , τις κάνουν να έχουν χαρακτηριστικά
παρόμοια με αυτά των ΖΩΝΤΑΝΩΝ ΟΡΓΑΝΙΣΜΩΝ. Όπως συμβαίνει και με τα υπόλοιπα
βιολογικά συστήματα , οι πόλεις διαθέτουν ενδογενείς μηχανισμούς αναπαραγωγής: το
αστικό πρότυπο μεταφέρεται σιγά-σιγά και στους υπόλοιπους εξωαστικούς υποδοχείς(ύπαιθρος) δημιουργώντας νέα κύτταρα που λίγο ως πολύ μοιάζουν με το μητρικό>>.
Η Αλεξανδρούπολη χρήζει μιας νέας ΑΡΧΗΣ, μιας σύγχρονης αντίληψης για την βιωσιμότητα και την αειφορία της. Μιας ΑΡΧΗΣ που θα υιοθετήσει στην πράξη μια αποκεντρωμένη και ευέλικτη ευταξία, για την θέσπιση μιας πλουραλιστικής ισορροπίας μεταξύ δημόσιας και ιδιωτικής σφαίρας στη διαδικασία διαμόρφωσης του δημόσιου χώρου και των λειτουργιών του.