Αχ! Που είσαι νιότη που ‘δειχνες……..

Ο πρόσφατος ανασχηματισμός έφερε στην επιφάνεια σειρά υπόγειων ενστάσεων και δυσαρεσκειών από συγκεκριμένα πρόσωπα και συγχρόνως την έκφραση μισαλλόδοξων συναισθημάτων από κάποιους που είδαν βουλευτές που αντιπαθούν να μην αναβαθμίζονται. Πρωταγωνιστές σ αυτό τον ιδιότυπο πόλεμο είναι κλασσικοί και πλέον ξεπερασμένοι , ανερμάτιστοι και αναξιόπιστοι πολιτικοί και δημοσιολογούντες.

Στη Θράκη ζήσαμε ανάλογα φαινόμενα και συμπεριφορές σε έναν κύκλο δηλητηριώδους φλυαρίας.

Ένας που κατέθεσε την ένσταση του για τον ανασχηματισμό , προβάλλοντας ως επιχείρημα ότι <<απουσιάζουν Θρακιώτες από τα κέντρα λήψης αποφάσεων>> , τονίζοντας την δική του συνεισφορά  το 2004   στην ανανέωση και ισχυροποίηση του πολιτικού συστήματος , όταν τον κάλεσε ο Κ.Καραμανλής, εμφαντικά έγραψε  το εξής αμίμητο:<<Παλέψαμε με έργα και αποτελεσματικές πολιτικές να ανατρέψουμε μετά το 2004, δημιουργώντας μια καινούργια παράδοση και μια νέα νοοτροπία>.Χωρίς ν αναφέρει ούτε μία λέξη για τον καταστροφικό <βίο και πολιτεία> της χειρότερης αστικής κυβέρνησης  που πέρασε στην μεταπολίτευση, αυτής του Καραμανλή του Μικρού. Χωρίς να καταγράψει τα δικά του  <θεάρεστα> έργα ως υπουργού σε  αυτήν την κυβέρνηση. Που έχουν και οσμή  πολιτικού σκανδάλου. Αυτός ο Ροδοπαίος νεοδημοκράτης βουλευτής ήθελε να συμμετάσχει σε μια κυβέρνηση που έχει ως πρόταγμα τις μεταρρυθμίσεις, τον εκσυγχρονισμό, τον φιλελευθερισμό. Ούτε σαν ανέκδοτο δεν μπορεί να το λάβει κάποιος.

Δύο βουλευτές του Έβρου είχαν,  πραγματικές κι όχι ιδεοληπτικές, προοπτικές να μπουν στο κυβερνητικό σχήμα. Ο Σταύρος Κελέτσης, ως υφυπουργός σε υπουργείο κοινωνικής αναφοράς και ο Αναστάσιος Δημοσχάκης, ως υφυπουργός Κλιματικής Αλλαγής και Πολιτικής Προστασίας. Και οι δύο ήταν στην ατζέντα του Πρωθυπουργού. Ο οποίος όμως στο τέλος έκανε επιλογές  προσώπων, σταθμίζοντας διάφορα κριτήρια και ανάγκες , που ικανοποιούσαν άλλες εκλογικές περιφέρειες και υποχρεώσεις. Ποτέ όμως δεν είναι  αργά. Μέχρι τις εκλογές μπορεί να υπάρξει και <εκλογικός ανασχηματισμός>.Και τότε ίσως κάποιοι δικαιωθούν.

ΔΗΜΟΣΘΕΝΗΣ Π. ΔΟΥΚΑΣ

Μπορεί επίσης να σας αρέσει