Γράφει η Στέλλα Ν. Καραμήτρου.
Ύστερα από παρατάσεις, σκιαμαχίες και καθυστερήσεις και πριν έρθει η ημερομηνία δημοσιοποίησης του, 30 Νοεμβρίου 2021, κυκλοφόρησε μεταξύ των μελών (και όχι μόνο)της Διακομματικής Επιτροπής για την Ανάπτυξη της Θράκης, το προσχέδιο του πορίσματος της. Το σχέδιο και οι προτάσεις του αναπτύσσονται σε 145 σελίδες και εστιάζονται σε πέντε άξονες δράσης, που συμπληρώνονται από δύο παραρτήματα.
Οι άξονες είναι:
1.Αναδιαμόρφωση του πρωτογενή τομέα της Θράκης και ενίσχυση της αναπτυξιακής δυναμικής του παραγωγικού μοντέλου της περιοχής.
2.Ενεργειακή και περιβαλλοντική αναβάθμιση της Θράκης σε συνδυασμό με ένα σύγχρονο δίκτυο υποδομών.
3.Αναδιάταξη του εργασιακού , οικονομικού και επενδυτικού μοντέλου για μία καινοτόμα και βιώσιμη ανάπτυξη της 4ης βιομηχανικής επανάστασης.
4.Δημιουργία ενός δυναμικού οικοσυστήματος κοινωνικής, πολιτιστικής και οικονομικής ανάπτυξης.
5.Διαπεριφερειακή και διασυνοριακή συνεργασία. Η Θράκη ως brand name.
Τα παραρτήματα αναφέρονται στον πρωτογενή τομέα και τα κίνητρα προσέλκυσης ιδιωτικών επενδύσεων .
Δυστυχώς το προσχέδιο του πορίσματος είναι απογοητευτικό, συντηρητικό και κοιτάζει στο παρελθόν αγνοώντας τις προκλήσεις, τις ανάγκες και τις δυνατότητες του μέλλοντος. Είναι φανερό ότι είναι προϊόν συμβιβασμού μεταξύ των κομμάτων που έχουν διαφορετικές (θεωρητικά) απόψεις και ιδεολογίες. Εκτός εξαιρέσεων και φωτεινών προτάσεων, το προσχέδιο είναι ένα μείγμα κρατισμού και λαϊκισμού, <ελεημοσύνης> και αστοχιών, με αχαλίνωτα αιτήματα επιδοτήσεων και ενισχύσεων, με διεκδικήσεις έργων που είναι αρμοδιότητα άλλων φορέων και οργανισμών και όχι της Πολιτείας. Απουσιάζουν οι μεταρρυθμιστικές και εκσυγχρονιστικές ιδέες για τον ρόλο και τις δυνατότητες του ιδιωτικού τομέα και της επιχειρηματικότητας, οι προσκλήσεις του νέου ψηφιακού σύμπαντος, η αντιμετώπιση της κλιματικής κρίσης σε περιφερειακό και τοπικό επίπεδο της Θράκης.
Όπως διέρρευσε, οι διαφοροποιήσεις και διαφωνίες εντός της επιτροπής εμφανίσθηκαν στα θεσμικά θέματα και ιδιαίτερα στα μέτρα υπέρ των μειονοτήτων της Θράκης, στην εκλογή του Μουφτή και την διαχείριση των βακουφικών.
Εκτός από την απαίτηση να υπάρξει μια καλύτερη κατανομή των κεφαλαίων και προτάσεων στους άξονες του σχεδίου, αφού υπάρχουν αστοχίες και λανθασμένες επιλογές, είναι αναγκαίο και απαραίτητο άμεσα, κάποιες προτάσεις να επανεξετασθούν είτε γιατί είναι ξεπερασμένες, είτε ατελέσφορες και χωρίς ουσία. Στην προκειμένη περίπτωση ενδεικτική είναι η πρόταση για την <Δημιουργία Παραρτήματος/Γραφείου Διασύνδεσης της ΠΑΜΘ στις Βρυξέλλες>.Μια απόπειρα που εδώ και πολλά χρόνια επιχειρήθηκε να υλοποιηθεί με τραγελαφικά αποτελέσματα.