Γράφει ο Δημοσθένης Π. Δούκας
Όταν δηλώνεις ότι ο Έβρος έχει κομβική , στρατηγική και γεωπολιτική αξία και σημασία
για την Ελλάδα ,την Ε.Ε., την Δύση και για τον λόγο αυτόν θέτεις τιμητικά υποψηφιότητα στις τελευταίες εκλογές στη λίστα της Ν.Δ. στο Νομό, τότε είσαι υποχρεωμένος να υποστηρίξεις έμπρακτα
την θεώρηση σου και το ενδιαφέρον σου με την φυσική σου παρουσία στη δοκιμαζόμενη άγρια περιοχή.
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης έκανε διακοπές και έχασε την ευκαιρία ν αποδείξει ότι η επιλογή του στις βουλευτικές εκλογές δεν ήταν ψηφοθηρική, ευκαιριακή και τυχάρπαστη. Με το αρνητικό παράδειγμα του μας παρέπεμψε στην ταινία <<τα όμορφα χωριά, όμορφα καίγονται>.
Θα έπρεπε να συμπεριφερθεί όπως, εκείνο το τριήμερο της Καθαράς Δευτέρας, του 2020. Όταν η Ελλάδα δεχόταν υβριδική επίθεση στα σύνορα του Έβρου. Τότε, όλο το Κράτος, είχε παραταχθεί κατά μήκος του ποταμού να φρουρήσει την πατρίδα. Επικεφαλής όλων των δυνάμεων ο ίδιος ο Πρωθυπουργός. Αυτόν έβλεπε σύμπασα η Κοινωνία. Ήξερε ότι ο Ηγέτης της χώρας είναι εκεί, στην πρώτη γραμμή και δίνει με την παρουσία του τον τόνο
της Ελλάδας. Να γνωρίζουν οι φίλοι, οι σύμμαχοι αλλά κι οι αντίπαλοι κι οι εχθροί. Όλα στο φως! Όπως έγραψε το <<Liberal>> τώρα, η απουσία του Κ. Μητσοτάκη ήταν εμφανής. Οι πολίτες κατανοούν την εξαιρετικά δύσκολη καμπή. Ζητούν όμως να τον αντικρίσουν. Θα λειτουργούσε θετικά να άκουγαν με τα αυτιά τους τον Πρωθυπουργό. Να μιλά για τη μεγάλη καταστροφή και ταυτόχρονα να διαβεβαιώνει ότι ο ίδιος αναλαμβάνει να αποκαταστήσει τη ζημιά. Άλλωστε, το ίδιο δεν έκανε ο Κ. Μητσοτάκης με την ανείπωτη τραγωδία στα Τέμπη; Από την υπουργική πολυφωνία που εξελίσσεται σε παραφωνία υπάρχει κορεσμός.
Σωστά αποφασίστηκε η αποχή. Η αφωνία, ωστόσο, δεν πρέπει να εξελιχθεί σε απουσία. Αυτό διαφαίνεται σαν κίνδυνος από την απόφαση που ελήφθη να κρατηθεί απόσταση ασφαλείας από τα γεγονότα. Τακτική μάλλον αδύναμη να κρατήσει την Κυβέρνηση δήθεν αμέτοχη στην κρίση.
Τους πολιτικούς του αντιπάλους ο Κ. Μητσοτάκης θα τους αντιμετωπίσει στο Κοινοβούλιο. Θα μιλήσουν, άλλη μια φορά, για τις πυρκαγιές. Ε και; Πρώτη φορά δεν θα είναι πάντως. Και οι λίγοι εναπομείναντες εύπιστοι πολίτες απαιτούν πλέον σοβαρά πειστήρια ώστε να πάρουν στα σοβαρά το πολιτικό σύστημα.