Γράφει ο Δ. Π. Δούκας
Η σημερινή δημοτική αρχή της Αλεξανδρούπολης, στα δύο χρόνια της εξουσίας της,
έχει δώσει συγκεκριμένα ορατά και μετρήσιμα «παραδοτέα». Το έργο της
εξαντλείται, με δικαιολογία την πανδημία, σε μια τακτική εύκολου και επιφανειακού
εντυπωσιασμού με το να σπαταλά πόρους που δεν παράγει ο ίδιος αλλά είναι
κρατικοί, κυρίως επιχορηγήσεις .ν
Ο αυτοαναφορικός ορίζοντας της Δημοτικής Αρχής Αλεξανδρούπολης αρχίζει και
τελειώνει στην κατανάλωση της αρχαϊκής νοοτροπίας «ζούμε το μύθο μας που μας
δόθηκε χωρίς να κουνήσουμε το δαχτυλάκι μας, ως δωρεά στην παράταξή μας από
τον πρώην Δήμαρχο».
Ωστόσο στον Δήμο υπάρχουν εκκρεμότητες, προκλήσεις, ερωτήματα που απαιτούν
απαντήσεις, δράσεις και λύσεις. Ο κατάλογος είναι μακρύς. Δύο επισημάνσεις αυτή
τη στιγμή είναι ενδεικτικές.
1.Στις 12 Ιουνίου 2016 εγκαινιάστηκε ο χώρος λειτουργίας του Ινστιτούτου
Θρακικών Ερευνών από τον πρώην Πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας, Π.
Παυλόπουλο. Μια δομή συνεργασίας κυρίως του Δήμου με το Δ. Π. Θ., που στην
διάρκεια της λειτουργίας του σχεδίασε και υλοποίησε σειρά παρεμβάσεων και
εκδηλώσεων. Πετυχημένων και μη. Με μεγαλύτερο και μικρότερο ενδιαφέρον, όπως
συμβαίνει με τους θεσμούς που έχουν πρωτόγνωρο περιεχόμενο.
Στα δύο χρόνια της διοίκησης του Δήμου Αλεξανδρούπολης με την νέα Δημοτική
Αρχή, ο θεσμός έχει πέσει σε «χειμερία νάρκη». Ίσως οι διοικούντες να χρειάζονται
περισσότερο χρόνο για τον επανασχεδιασμό και την ενεργοποίηση του Ινστιτούτου
και αυτά τα δύο χρόνια να μην ήταν αρκετά. Τώρα όμως που οι συνθήκες μας
οδηγούν στην κανονικότητα ο Δήμος πρέπει να κάνει επανεκκίνηση της λειτουργίας
του. Με δράσεις, πρόγραμμα, στοχεύσεις που θα θέσει η σημερινή ηγεσία. Αρκεί να
μην πέσει στην παγίδα του εγκλωβισμού σε σχέδια και στόχους που θα παράγουν μια
αντιδραστική λατρεία του παρελθόντος και που θα βολεύουν διάφορους καλοθελητές
με εξυπηρετήσεις προσωποκεντρικών συμφερόντων.
Η διαχείριση και υπεράσπιση του ταυτοτικού παρελθόντος της Θράκης είναι
αντικείμενο και ευθύνη των επιστημόνων και των αντίστοιχων τμημάτων του Δ. Π.Θ.
Οι ακαδημαϊκές συζητήσεις και οι προβληματισμοί για το «πόθεν οι Θράκες και η
Ιστορία τους», είναι έργα που «ανεβαίνουν» σε επιστημονικά-πανεπιστημιακά
συνέδρια. Το Ι. Θ. Ε. θα πρέπει να υιοθετήσει άξονες που θα σηματοδοτούν πως το
παρελθόν είναι οδοδείκτης για το μέλλον της Θράκης. Τα στερεότυπα και τα
σπαραξικάρδια «λαοί που δεν γνωρίζουν την ιστορία τους, πεθαίνουν», είναι για
ευρεία κατανάλωση. Το παρελθόν πρέπει να είναι πηγή έμπνευσης και
νοηματοδότησης του μέλλοντος.
Η ιστορία του λιμανιού της Αλεξανδρούπολης δεν παράγει θετικό αποτύπωμα αν δεν
συνδεθεί με την ανάπτυξη και την αξιοποίησή του σήμερα. Η καταγραφή της
ιστορίας των εθνικών-θρησκευτικών μειονοτήτων και κοινοτήτων της Θράκης πρέπει
να συνδέεται και να σχετίζεται με τη σύγχρονη πραγματικότητα.
- Στις 15-17 Μαρτίου 2019 πραγματοποιήθηκε στις Φέρες το 11 ο Παγκόσμιο
Συνέδριο Θρακών. Στις αποφάσεις του υιοθετήθηκε η δέσμευση το 12 ο να
πραγματοποιηθεί το 2022 και πάλι στις Φέρες.
Η συνάντηση κάποιων Θρακικών Συλλόγων και προσώπων καταγράφει την παρακμή
ενός θεσμού που ξεκίνησε εντυπωσιακά πριν δεκαετίες στις Φέρες. Στην πορεία το
Συνέδριο εξαϋλώθηκε. Το Παγκόσμιο Ίδρυμα Θρακών διαλύθηκε γιατί δεν είχε ρόλο
και δράσεις. Μετά την Κομοτηνή και την Ορεστιάδα το Συνέδριο έμεινε στα αζήτητα.
Καμία πόλη δεν το διεκδίκησε με αποτέλεσμα το βάρος της διοργάνωσης να πέφτει
αποκλειστικά και μόνον στο Δήμο Αλεξανδρούπολη. Παγκόσμιο ήταν μόνο στις
πρώτες διοργανώσεις του, όταν συμμετείχαν Θράκες από πολλές χώρες. Συνέδριο
διαλόγου και στοχασμού υπήρξε ελάχιστες φορές. Είχε εκφυλιστεί σε μια σύναξη
εκφώνησης ομιλιών. Συνήθως βαρετών.
Το 2022 είναι όμως προ των πυλών. Τι θα κάνει ο Δήμος Αλεξανδρούπολης; Θα
αναστείλει την διοργάνωση ενός ξεπεσμένου θεσμού ή θα επιχειρήσει να τον
αναγεννήσει δίνοντάς του ξανά ζωή; Ένα ερώτημα που ζητάει και αυτό απάντηση από
το Δημοτικό Συμβούλιο και όχι μόνον από την Δημοτική Αρχή.