Γράφει ο Δημοσθένης Π. Δούκας
Ένα πλοίο που βουλιάζει και δεν υπάρχει για αυτό σωτηρία πλέον είναι το φάντασμα που τυπικά έχει ακόμη τον τίτλο Δημοτικό Συμβούλιο Αλεξανδρούπολης. Το σημαντικό θεσμικό τοπικό συλλογικό όργανο, εκφραστής θεωρητικά της τοπικής δημοκρατίας, του πλουραλισμού, της συνεννόησης, του διαλόγου και της χάραξης της πολιτικής υπέρ της τοπικής κοινωνίας, έχει εξαυλωθεί , έχει μετατραπεί σε αρένα κανιβαλισμού και χυδαιότητας, σε πεδίο αυτοεξευτελισμού και ακραίας τοξικότητας. Η ταφόπλακα του σκηνώματος του συμβουλίου τέθηκε στην <συνεδρίαση> του την Παρασκευή 4 Μαρτίου 2002.Με συνέπεια στα αχαλίνωτα έκτροπα τους όπως εκφράσθηκαν σε προηγούμενες συνεδριάσεις του , μετά την εκλογή ως προέδρου του αχαρακτήριστου και θλιβερού Γ.Καϊσα, τα μέλη του οργάνου προχώρησαν σε <συνεδρίαση> περίπου μιας ώρας μέσα στην οποία κατάφεραν όλοι όσοι συμμετείχαν να ξεφτιλίσουν τον θεσμό και την ιδιότητα τους, πριν ο πρόεδρος με την αυταρχική απόφαση του την τελειώσει, δίνοντας ραντεβού για μια άλλη ημέρα.
Όσα προκλητικά και ψυχωτικά διαδραματίσθηκαν κάνουν να “ντρέπεται και η ντροπή” για την κατάντια του θεσμικού οργάνου του Δήμου Αλεξανδρούπολης.
Στη <συνεδρίαση> πρωταγωνίστησαν πολλοί. Ο πλήρης σύγχυσης πρόεδρος, ο οποίος προσπαθούσε να εκτελέσει τις εντολές αυτού που του έδινε εντολές με μηνύματα στο κινητό του και στην προσπάθεια του αυτή οδηγήθηκε στο ανεκδιήγητο <να συζητήσουμε το κατεπείγον θέμα> για να υπαναχωρήσει στη συνέχεια (κατόπιν υποδείξεων?) προχωρώντας στην ματαίωση της συνεδρίασης. Θα τρίζουν τα κόκαλα του αείμνηστου Ηλία Ευαγγελίδη, οπαδός του οποίου υπήρξε ο πρόεδρος στο παρελθόν. Οι φράσεις που εκτοξεύθηκαν από τα απύλωτα στόματα των συμβούλων, με λόγο οξύ και επιθετικό, δεν είχαν προηγούμενο.
<Δεν συμφωνώ γιατί δεν σ εμπιστεύομαι>.
<Είσαι άξιος για λύπηση>.
<Εσύ που δεν πλήρωνες εργαζόμενους> και <Εσύ που θ αφήσεις απλήρωτους εργαζομένους>.
<Ούτε στην χούντα δεν γινότανε αυτό>.
<Αυτό δεν είναι διαδικασία που τιμάει τα μέλη του δημοτικού συμβουλίου>.
<Ωιμέ>.
<Πρέπει να κρατάμε ένα επίπεδο>.
<Σταμάτα τε ….>.
<Έλεος πια. Έλεος>.
<Επίτηδες δυναμιτίζουν το κλίμα>.
<Η τεταμένη ατμόσφαιρα δεν επιτρέπει να συνεχισθεί η συνεδρίαση>.
Αυτά και άλλα πολλά παρόμοια είχε δυστυχώς <ο κήπος του κακού> του Δημοτικού Συμβουλίου Αλεξανδρούπολης. Η νόσος είναι βαθειά. Και χρειάζεται άμεση θεραπεία.