Γράφει η Στέλλα Ν. Καραμήτρου
Tο τέταρτο κύμα της πανδημίας αναδεικνύεται στον μεγάλο εφιάλτη της κοινωνίας.Ο σκληρός πυρήνας των οπαδών της άρνησης του εμβολιασμού, ο σκοτεινός κόσμος των ανεμβολίαστων , είναι πλέον ο μεγάλος αρνητικός παράγοντας. Όπως δήλωσε και ο επικεφαλής του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας η πανδημία του νέου κορονοιού θα λάβει τέλος <<όταν ο κόσμος επιλέξει να την τερματίσει>>, καθώς <<είναι στο χέρι μας και έχουμε όλα τα εργαλεία που χρειαζόμαστε>>.
Η Αλεξανδρούπολη είναι μια πόλη που συχνά βρίσκεται στο <<κόκκινο>>.Τα κρούσματα του κορονοιού είναι αυξημένα. Το Νοσοκομείο της έχει <<φρακάρει>>.Η εικόνα της πόλης υφίσταται μεγάλα τραύματα από αυτήν την τραγική κατάσταση. Οι αντοχές της κοινωνίας βρίσκονται στα όρια. Ο Δήμαρχος της υπήρξε κι αυτός θύμα της πανδημίας, όπως και άλλοι θεσμικοί παράγοντες της.
Κάποιος πρέπει να πάρει την πρωτοβουλία μιας εκστρατείας πειθούς, ενημέρωσης και διαλόγου, με όσους πεισματικά παραμένουν στο στρατόπεδο της άρνησης. Και ποιοί είναι οι πλέον κατάλληλοι για να προχωρήσουν σε αυτήν την <εκστρατεία>? Ποιοί εκφράζουν πολιτικά και κοινωνικά το σύνολο σχεδόν των πολιτών και έχουν το κύρος της επιλογής των πολιτών; Φυσικά οι πέντε(5) επικεφαλής των δημοτικών παρατάξεων του Δημοτικού Συμβουλίου Αλεξανδρούπολης. Στο πρόσωπο τους εκφράζεται η νομιμοποίηση των θέσεων και του ρόλου τους στην τοπική κοινωνία, που προέκυψε μέσα από εκλογές.
Αυτή η ιερή υποχρέωση τους και το κοινωνικό τους καθήκον, να βγουν ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ ΑΠΟ ΚΟΙΝΟΥ σε μηνύματα, στις πλατείες, στους οικισμούς, στις αίθουσες των μαθημάτων, για να στείλουν μηνύματα ελπίδας και συνειδητοποίησης της κρίσιμης κατάστασης που διανύουμε, προϋποθέτει ότι θα εγκαταλείψουν, έστω και προσωρινά, την τραγική και τραυματική εικόνα των συγκρούσεων, της αδιαφορίας, των απειλών, των αγωγών και των ειρωνειών, στις οποίες διαπρέπουν, κυρίως ο νυν και ο πρώην Δήμαρχος, εδώ και δύο χρόνια. Χρειάζεται για μια φορά να υπερβούν τον μικρονοϊκό ορίζοντα τους και τις εγωτιστικές διαμάχες. Οι πολίτες αναμένουν να δουν την αυτοδιοικητική τους γενναιότητα. Είναι μια ευκαιρία να γυρίσουν τη σελίδα της τοξικότητας που τους διακρίνει και να περάσουν σε αυτήν της λογικής και της συναίνεσης.
Γιατί όπως έγραψε και ο ποιητής <θέλει αρετή και τόλμη η ελευθερία>.