Σε κεντρικά σημεία, γειτονιές και οικισμούς της Αλεξανδρούπολης, η ανοιχτή πληγή των εγκαταλελειμμένων οχημάτων παντός τύπου, τείνει πλέον να γίνει κακοφορμισμένη. Μια συσσωρευμένη τα τελευταία χρόνια αρνητική πρακτική, αυτή της εγκατάλειψης αυτοκινήτων, μοτοσυκλετών, ποδηλάτων και όχι μόνον, σε δρόμους, οικόπεδα και ΚΥΡΙΩΣ πεζοδρόμια, έχει πάρε πλέον διαστάσεις ανεξέλεγκτες. Ο αριθμός τους είναι πολύ δύσκολο έως αδύνατο να προσδιοριστεί. Είναι δεκάδες; Εκατοντάδες; Κανείς δεν γνωρίζει γιατί κανείς δεν ενδιαφέρεται. Αυτό αφορά τον Δήμο Αλεξανδρούπολης. Ο οποίος είναι υποχρεωμένος από το νόμο αλλά και ιδιαίτερα απέναντι στους πολίτες να βάλει τάξη στον αστικό –και όχι μόνο- ιστό της πόλης. Η οποία θέλει να μεταμορφωθεί σε βιώσιμη, ανθρώπινη, φιλική, τουριστική. Τα παρατημένα στο «έλεός» τους οχήματα, που αυθαίρετα έχουν «παρκάρει» οι ιδιοκτήτες τους σε ζωτικό χώρο της πόλης που ανήκει στους πολίτες, είναι πηγές ρύπανσης, εμποδίζουν την κυκλοφορία ειδικά των ΑΜΕΑ και δημιουργείται αντιαισθητική εικόνα από αυτά, μιας και τα περισσότερα είναι κατεστραμμένα, καμένα και σάπια. Σε συνδυασμό με παλαιά και άχρηστα τορπιλίζουν την εύρυθμη λειτουργία της πόλης και δυσκολεύουν την καθημερινότητα των δημοτών.
Είναι μια δραματική κατάσταση που διογκώθηκε επικίνδυνα τα τελευταία χρόνια. Γιατί ο Δήμος Αλεξανδρούπολης αδιαφορεί, αδρανεί και κλείνει τα μάτια; Ίσως γιατί οι «δημοτικοί άρχοντες» δεν περπατούν ποτέ στα πεζοδρόμια της πόλης και δεν σκόνταψαν σε κάποιο αλυσοδεμένο και παρατημένο ποδήλατο ή μηχανάκι. Αν ο αρμόδιος και «υπεύθυνος» Αντιδήμαρχος δεν θέλει, για «προσωποπαγείς» λόγους ή δεν μπορεί για «ανεξήγητες» αιτίες, να παρέμβει με βάση όσα προβλέπει η νομοθεσία, ώστε να αποκαταστήσει την τάξη και την αισθητική, τότε μπορεί ο Δήμαρχος να απευθυνθεί στους πολίτες και να τους δώσει την δυνατότητα να εντοπίζουν τα εγκαταλελειμμένα αυτοκίνητα και να πληροφορούν την αρμόδια υπηρεσία του Δήμου για να γίνονται στην συνέχεια τα αυτονόητα.
Πάντως αυτό το αίσχος δεν μπορεί να συνεχιστεί.
