Γράφει ο Δημοσθένης Π. Δούκας
Όσα τραγελαφικά και επώδυνα γεγονότα διαδραματίσθηκαν την Τετάρτη το απόγευμα στην <<συνεδρίαση>> του Δημοτικού Συμβουλίου Αλεξανδρούπολης, τεκμηριώνουν και επιβεβαιώνουν ότι το συγκεκριμένο σημαντικό συλλογικό θεσμικό όργανο του Δήμου Αλεξανδρούπολης νοσεί βαρύτατα και πνέει τα λοίσθια. Δεν υπάρχει καμία ελπίδα σωτηρίας. Δεν υπάρχει κανένα φως στην άκρη του τούνελ. Ο <<Τιτανικός>> βουλιάζει και η μόνη αποστολή που μένει ζωντανή είναι η επιβίωση και σωτηρία των πολιτών μέχρι τον Οκτώβριο του 2023, τότε που ο Δήμος θα απελευθερωθεί από το σημερινό άγος και από τους τοξικούς, διχαστικούς, ιδεοληπτικούς που συγκροτούν το σώμα του Δημοτικού Συμβουλίου.
Την Τετάρτη 26 Ιανουαρίου 2022, με ώρα έναρξης την 5η απογευματινή και για περίπου ΤΡΕΙΣ ώρες(!!!!!!!!!), ο <θίασος σκιών> του συμβουλίου αναλώθηκε σε μια σκιαμαχία, σε μια κοκορομαχία, σε μια επίδειξη πνευματικής τύφλωσης, με αφορμή και αιτία την διεξαγωγή των συνεδριάσεων του διά ζώσης. Ένα δίκαιο και λογικό αίτημα πυροδότησε ένα κλίμα παρακμής, συγκρούσεων, κλωτσοπατινάδας, που απέδειξε ότι στο Δημοτικό Συμβούλιο Αλεξανδρούπολης δεν πρόκειται να λειτουργήσει η ευεργετική διαδικασία του νηφάλιου διαλόγου και της συναίνεσης, της συναντίληψης και της δημιουργικής συνεργασίας πέρα από στείρους εγωισμούς και ωμοφαγίες. Όσοι είχαν την <τύχη και την χαρά> να παρακολουθήσουν το <θεάρεστο δράμα> με το απρόβλεπτο τέλος, την αναβολή δηλαδή της συνεδρίασης ύστερα από την τρίωρη εκτόνωση των συμβούλων, παρακολούθησαν την εκφορά ενός ασύντακτου και φτωχού λόγου που προσβάλλει την ελληνική γλώσσα, ανολοκλήρωτες και ατελείς σκέψεις και προτάσεις, λαϊκιστικές προσφωνήσεις όπως <<Ρε, ΠΑΙΔΙΑ>>(η οποία μάλλον είναι εύστοχη όσον αφορά την ωριμότητα των συμβούλων) και έναν έξαλλο <ηγέτη> δημοτικής παράταξης να αποκαλεί τρεις φορές την διαδικασία και την διαχείριση της από την Δημοτική Αρχή ως ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΚΗ.
Με πόση αφέλεια και ελαφρότητα χρησιμοποιεί ΔΗΜΟΣΙΑ ΚΑΙ ΕΛΕΥΘΕΡΑ έναν τρομερό όρο για κάτι που, όπως φαίνεται, αγνοεί. Συνοδεία αυτής της κωμικοτραγικής φάρσας ήταν ένας Πρόεδρος Δημοτικού Συμβουλίου, ο οποίος πελαγοδρομούσε κι ένας Δήμαρχος που, ήταν ξεκάθαρο, ασφυκτιούσε. Σε αυτό το εκμαυλιστικό σκηνικό υπήρχε κι ένας σύμβουλος που με την στάση και την σιωπή του έδειχνε να πνίγεται, να θλίβεται. Κατανοούμε την δύσκολη θέση του και την τραυματική του εμπειρία και ευχόμαστε να μην του ξανασυμβεί!