Η Θράκη του ΄20 και των ΄21. Του χθες, του σήμερα, του αύριο. Της ουτοπίας και των υπαρξιακών διλημμάτων μας. Απελευθέρωση η Ενσωμάτωση. Της καθήλωσης αντιδραστικά σε ένα ηρωϊκό παρελθόν ή πρωταγωνιστές στο νέο ψηφιακό σύμπαν. Ποιος είναι τελικά ο αλγόριθμος της Θράκης; Ποιο είναι το αξιακό της σύστημα; Ποιος ο μετανεωτερικός στόχος μας; Ποια πρόσωπα σημάδεψαν τη συλλογική μνήμη μας και γιατί;
Πως πείθουμε πως ο εορτασμός δεν αφορά μόνο τους Θράκες αλλά τον Ελληνισμό; Τι μας γοητεύει σήμερα από τα σύμβολα και τα ιστορικά δρώμενα των 101 ετών και πως μετασχηματίζονται σε σημαίες για το μέλλον μας;
Η αυτοπεποίθηση και η υπερηφάνεια των Θρακών ταιριάζει με τις ακραίες και φανατικές εκφάνσεις του δημόσιου βίου μας; Έχουμε αντίληψη του ρόλου μας στο σύγχρονο γεωπολιτικό σκηνικό, γνώση του τι ακριβώς κατακτήσαμε αλλά και τι απωλέσαμε;
Απέναντι στους τακτικισμούς της μιζέριας έχουμε διαμορφώσει μια θεμελιακά διαφορετική εικόνα της σχέσης μας με τον εαυτό μας και το περιβάλλον μας;
Η επέτειος της 14ης Μαΐου συνάδει με παράφωνες κραυγές και καταναλώσεις υπερφίαλων χαμένων μεγαλείων;
Και όπως λέει ο Αρχιεπίσκοπος Αλβανίας Αναστάσιος “ουσιαστικός εορτασμός θα είναι να αποφασίσουμε να ανανεώσουμε τον ενθουσιασμό μας ώστε με την έμπνευση του Θεού να επιτύχουμε το εκ πρώτης όψεως ανθρωπίνως ακατόρθωτο, να ελευθερωθούμε από τα πάθη μας, να θεραπεύσουμε τις αδυναμίες μας και να ενισχύσουμε για την προκοπή της πατρίδος, τη δημιουργική πνοή, την ενότητα και την σύμπνοια”.
Δημοσθένης Π. Δούκας