Γράφει η Στέλλα Ν. Καραμήτρου
Στη βιογραφία του μεγάλου Ιταλού καλλιτέχνη Μικελάντζελο Μερίζι ντα Καραβάτζο(Caravaggio/1571-1610), που έγραψε η Βρετανίδα ιστορικός τέχνης Έλεν Λάγκντον, ο Μικελάντζελο Μερίζι από το Καραβάτζο χαρακτηρίζεται ως ξεχωριστή περίπτωση στην ιστορία της τέχνης. Το όνομά του υπήρξε ανέκαθεν συνδεδεμένο με έναν τολμηρό και επαναστατικό νατουραλισμό. Περιπαθής και απείθαρχος, ο Καραβάτζο αναδείχθηκε σε ρομαντικό ήρωα, σε επαναστάτη καλλιτέχνη.
Η εμβριθής ερμηνεία των έργων του, ιχνηλατείν το δίκτυο των φεουδαλικών σχέσεων που προστάτευαν τον
Καραβάτζο καθ’ όλη τη διάρκεια του ταραχώδους βίου του και αναπλάθουν μια ζωή
διχασμένη: από τη μια αυλικός, προστατευόμενος πανίσχυρων καρδιναλίων, δημιουργός εικόνων ενός κόσμου όπου ανθούσε η μουσική και οι επιστήμες, υμνητής της εκλεπτυσμένης ομορφιάς περίτεχνων αντικειμένων και, από την άλλη, άνθρωπος του δρόμου, των πορνείων και των καπηλειών, ενός κόσμου που οριζόταν από άγριους κώδικες τιμής.
Φύση θυελλώδης και ριζοσπαστική, εξέφρασε την εποχή της Αντιμεταρρύθμισης με τη μεγαλύτερη ίσως δύναμη και αυθεντικότητα από οποιονδήποτε άλλον και χαρακτηρίστηκε ήδη όσο ζούσε “διαβολική ιδιοφυΐα”.
Αυτός ο εκπληκτικός ζωγράφος ενέπνευσε τον πολυγραφότατο συγγραφέα Κώστα Στοφόρο, ο οποίος
πρόσφατα κατέθεσε το νέο βιβλίο του, με τον τίτλο<<Το μακρύ ταξίδι του Καραβάτζο. Περιπέτεια στη Θράκη>>. Πρόκειται για ένα λογοτεχνικό έργο που έχει σημείο αναφοράς έναν πίνακα του Αγίου Εύπλου που ζωγράφισε ο σπουδαίος Καραβάτζο ύστερα από παραγγελία του πειρατή της Μεσογείου Πέτρου Λάντζα. Ο πίνακας παραδόθηκε από τον πειρατή στους Αινίτες, με σκοπό να ευλογήσει τους απελευθερωτικούς αγώνες τους,
και να φυλαχτεί ως κόρη οφθαλμού μέχρι την δικαίωση τους. Ο πίνακας περιπλανήθηκε μετά τα δραματικά γεγονότα της Μικρασιατικής καταστροφής και κατέληξε στο Τυχερό του Έβρου. Η πλοκή του μυθιστορήματος έχει ως βάση την Αλεξανδρούπολη, σε χώρο του λιμένα της οποίας υπάρχει ακριβές αντίγραφο του Ναού
του Αγίου Εύπλου της Αίνου.
Ο συγγραφέας εκτός από την έμπνευση του διακρίνεται και για την εξαιρετική τεκμηρίωση των δρωμένων, παλαιότερων και σύγχρονων, που βασίζονται στην ενδελεχή έρευνα του και στην βιωμένη εμπειρία του. Διαθέτει το χάρισμα της τόλμης αφού οι αναφορές του σε σκοτεινές πλευρές της πρόσφατης ιστορίας της Αλεξανδρούπολης εκπλήσσουν θετικά. Από την Αλεξανδρούπολη, ως το Σουφλί και το Διδυμότειχο, τις Φέρες και τη Σαμοθράκη, το Τυχερό και τη σπηλιά του Κύκλωπα, οι ήρωες του βιβλίου ανακαλύπτουν κρυμμένες ομορφιές της θρακικής γης και ιστορικά μυστικά. Τα γεγονότα δεν διαδραματίζονται μόνον στον εικοστό πρώτο αιώνα, αλλά και στο 1608, με πρωταγωνιστή τον ίδιο τον Καραβάτζιο, στο 1821, με κεντρικό χαρακτήρα τη Δόμνα Βισβύζη, αλλά και στην περίοδο 1941- 1944, που η Θράκη βρισκόταν υπό βουλγαρική κατοχή όπως και στα χρόνια της προσφυγιάς και της ανταλλαγής των πληθυσμών 1922-23. Ούτε οι Έλληνες της Κάτω Ιταλίας και οι Εβραίοι, που εξοντώθηκαν κατά τη διάρκεια του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου δεν λείπουν από αυτήν την επιδέξια σύνδεση πολλαπλών χαρακτήρων, ιστορικών περιόδων και τόπων του Στοφόρου. Το βιβλίο αρδεύει από τις καλύτερες πτυχές της αστυνομικής λογοτεχνίας και παρόλο που δεν υπάρχουν φόνοι και δολοφόνοι, αναδύει μυστήριο και παράγει αγωνία.