Γράφει ο Δημοσθένης Π. Δούκας
Οι <εναλλακτικοί>>, <<προοδευτικοί>>, <<ευαίσθητοι>> και λοιποί <<καλλιτέχνες του
δρόμου>> εδώ και δεκαετίες διακινούν την βαρετή, γελοία και αντιδραστική άποψη ότι οι
τοίχοι είναι για να εκφράζονται οι <<καταπιεσμένοι>>, οι <<εξεγερμένοι>> και οι…
καλλιτέχνες. Γι’ αυτό, με την ανοχή και τον ωχαδερφισμό των πολλών, μετατρέπουν του
τοίχους-δημόσιων και ιδιωτικών κτισμάτων- σε δημόσια τετράδια έκφρασης των
ιδεοληψιών, των φαντασιώσεων και των βλαμμένων κηρυγμάτων τους.
Οι βάνδαλοι των τοίχων , οι <<ρομαντικοί>> των σύγχρονων <απάνθρωπων> πόλεων,
βγάζουν στους τοίχους κυριολεκτικά το άχτι τους, την πίκρα και την ανοησία τους, όπως καιτον
ανεκπλήρωτο έρωτα τους. Κυρίως όμως δημοσιοποιούν τις ιδεολογικές προβληματικές
συντεταγμένες τους.
Ένα δραματικό, πρακτικό αποδεικτικό στοιχείο είναι το κτίριο στο οποίο στεγάζεται η
Γραμματεία του Ειρηνοδικείου Αλεξανδρούπολης. Στην καρδιά της πόλης, μέσα στο πάρκο
Εθνικής Ανεξαρτησίας, απέναντι από την εμβληματική Παιδαγωγική Ακαδημία, το
συγκεκριμένο κτίριο είναι η πλέον ισχυρή απόδειξη ότι το περιθώριο, οι παραβατικοί, οι
<αντάρτες> και οι <αμφισβητίες> του συστήματος , κάνουν ότι θέλουν. Επειδή οι αρμόδιοι
έχουν κλειστούς τους οφθαλμούς τους και τηρούν στάση αδιαφορίας για την κατάντια του
κτιρίου, στους τοίχους του οποίου διαφημίζονται το <μαύρο>, οι καταλήψεις και εκφράζεται
η υποστήριξη σε κάθε είδους παρανόμους και βιαιοπραγούντες.
Το Υπουργείο Δικαιοσύνης, ο Δήμος Αλεξανδρούπολης, ο Δικηγορικός Σύλλογος και άλλοι
εμπλεκόμενοι , αν ερωτηθούν γιατί δεν αποκαθίσταται η νομιμότητα και η αισθητική, θα
δηλώσουν μεταξύ άλλων , αναρμοδιότητα και άγνοια. Και θα συνεχίσουν να κοιμούνται
τον ύπνο του δικαίου.
Και εις ανώτερα!
