Γράφει η Στέλλα Ν. Καραμήτρου
«Δεν κάνουμε θέατρο για το θέατρο. Δεν κάνουμε θέατρο για να ζήσουμε. Κάνουμε θέατρο για να
πλουτίσουμε τους εαυτούς μας, το κοινό που μας παρακολουθεί κι όλοι μαζί να βοηθήσουμε να
δημιουργηθεί ένας πλατύς, ψυχικά πλούσιος και ακέραιος πολιτισμός στον τόπο μας».
Κάρολος Κουν, Σκηνοθέτης, Ιδρυτής του Θεάτρου Τέχνης
Το υπαίθριο Δημοτικό Θέατρο στο Πάρκο Προσκόπων(Εγνατία) στην Αλεξανδρούπολη είναι μια πολιτιστική υποδομή με σημαντική ιστορία και ρόλο στα δρώμενα της πρωτεύουσας του Έβρου. Την πολιτιστική και καλλιτεχνική κληρονομιά του ατμοσφαιρικού αυτού θεάτρου μπορεί να την νιώσει κανείς μέχρι και σήμερα. Την μοναδική του ιστορία του επίσης που προσπαθεί ακόμα να μείνει ζωντανή παρά την αποκρουστική εικόνα εγκατάληψης που έχει σήμερα.
Για δεκαετίες ήταν ο μόνος αυθεντικός και πρωτότυπος θερινός χώρος ανάπτυξης και δημιουργικής έκφρασης καλλιτεχνικών δραστηριοτήτων. Οι παραστάσεις που δόθηκαν σ αυτό είναι είναι ΧΙΛΙΑΔΕΣ. Στο θέατρο αυτό εμφανίσθηκαν οι Λ. Καβάκος και ο Δ. Σγούρος αλλά και η αφρόκρεμα του ελληνικού έντεχνου και παραδοσιακού τραγουδιού. Από τον Δ. Σαββόπουλο και Α. Πρωτοψάλτη έως τον Χ. Αηδονίδη και τον Κ. Δοιτσίδη. Σε αυτό εμφανίσθηκαν οι μεγαλύτεροι θεατρικοί οργανισμοί αλλά και αλλοδαποί καλλιτέχνες.
Το όμορφο αυτό Υπαίθριο Θέατρο έχει συνδεθεί τρυφερά με εκδηλώσεις από τοπικές σχολές χορού όπου γονείς, παπούδες, γιαγιάδες, συγγενείς και φίλοι είχαν την ευκαιρία να παρακολουθήσουν μικρούς και μικρές αλλά και μεγαλύτερους-μεγαλύτερες χορευτές και χορεύτριες να παρουσιάζουν φαντασμαγορικές παραστάσεις την περίοδο του καλοκαιριού.
Στο Δημοτικό αυτό Υπαίθριο Θέατρο, οι θεατρικές ομάδες της Αλεξανδρούπολης μπορούσαν να ανεβάζουν παραστάσεις μεγάλων Ελλήνων και ξένων θεατρικών συγγραφέων. Επίσης ανέβαιναν παραστάσεις από μισθωμένα επαγγελματικά σχήματα, γίνονταν μουσικές εκδηλώσεις από φορείς της πόλης καθώς και από πολιτιστικούς συλλόγους τοπικούς και μη. Πρόκειται για παραστάσεις με αξιόλογο περιεχόμενο του ελληνικού και διεθνούς ρεπερτορίου, επικοινωνώντας έτσι στο κοινό έργα μεγάλης πνευματικής αξίας.
Το συγκεκριμένο Θέατρο, χρειάζεται σεβασμό και προστασία από όλους μας. Και ιδιαίτερα από την Δημοτική Αρχή. Η οποία στον σχεδιασμό της για την αναβάθμιση του το έχει αφήσει εδώ και μεγάλο χρονικό διάστημα σε άθλια κατάσταση. Έχει μετατρέψει ένα από τα πιο μαγευτικά σημεία της Αλεξανδρούπολης σε εστία οπτικής και περιβαλλοντικής ρύπανσης.
Άνθρωποι που έχουν αφιερώσει τη δράση τους στην πρόοδο της πολιτιστικής ζωής της Αλεξανδρούπολης δεν αφήνουν περιθώρια για δεύτερες σκέψεις. Η τωρινή προσμονή για την επαναλειτουργία του από την οικογένεια του Πολιτισμού είναι μεγάλη, μαζί και οι προσδοκίες…….