Γράφει ο Δημοσθένης Π. Δούκας
Βλέπω Εσένα όπου και αν κοιτάξω.
Ακούω Εσένα παντού. Χαϊδεύω το σώμα Σου.
Στους χτύπους των καρδιών των ερωτευμένων κοριτσιών.
Στους κήπους των ηδονών των λαμπερών αγοριών.
Στα κρεβάτια, στους λυγμούς, στους αναστεναγμούς τους.
Καθώς ψυχορραγώ. Όταν πεθαίνω βλέπω Εσένα.
Στα αμόλυντα κορίτσια που θα γεννιούνται.
Στα ανέσπερα αγόρια που θα μεγαλώνουν.
Είσαι η κάθε νότα της αρμονίας.
Η κάθε πινελιά των ζωγράφων.
Η κάθε λέξη του λόγου.
Η κάθε σκηνή των ταινιών.