Γράφει η Στέλλα Ν. Καραμήτρου
Είναι αυτά τα δέκα σημαντικότερα ελληνικά γυναικεία άλμπουμ; Σίγουρα όχι. Είναι όμως σημαντικά, αγαπημένα και σίγουρα τα πιο επιδραστικά. Οι δέκα παρακάτω δίσκοι της εγχώριας θηλυκής δισκογραφίας, αγαπήθηκαν από το ευρύ κοινό και φώλιασαν σε αναμνήσεις και βιώματα απ’όπου δεν ξεριζώνονται.
ΝΑΝΑ ΜΟΥΣΧΟΥΡΗ – THE GIRL FROM GREECE SINGS 1962
Το εικοσιπεντάχρονο τότε κοριτσόπουλο, έτη φωτός πριν τις αναρίθμητες διακρίσεις και την διεθνή αναγνωρισιμότητα, περιδιαβαίνει μέρα-νύχτα τη Νέα Υόρκη και εξοικειώνεται με την τζαζ δεοντολογία. Πολύ γρήγορα διαβάζει τον αμερικανικό κλασικό κατάλογο ωραία και καθαρά γιατί όπως την συμβούλεψε και ο θρυλικός Dude «μόνο με σωστή προφορά βγαίνει το συναίσθημα». Οι καυτοί ψίθυροι της φωνής της, την διαφοροποιούν από άλλες ντόπιες λευκές και το ελληνικό γονίδιο της μουσικής αρχίζει να αναδεικνύεται…….
ΜΑΡΙΖΑ ΚΩΧ – ΜΙΑ ΣΤΟ ΚΑΡΦΙ ΚΑΙ ΜΙΑ ΣΤΟ ΠΕΤΑΛΟ 1973
Ο δεύτερος προσωπικός της δίσκος που κυκλοφορεί τον Σεπτέμβριο του 1973. Περιέχει δικά της τραγούδια, όπως το ομότιτλο «Μια στο καρφί και μια στο πέταλο», παραδοσιακά κομμάτια, όπως το «Σ’το πα και σ’το ξαναλέω» αλλά και διασκευές των Διονύση Σαββόπουλου «Οι παλιοί μας φίλοι» και του Γιάννη Μαρκόπουλου «Τα’Αλωνάκι» σε ποίηση του Οδυσσέα Ελύτη. Φολκ και ροκ μουσικές πάνω σε παραδοσιακές φόρμες σε ενορχήστρωση Γιώργου Στεφανάκη. Ένας δίσκος με Folk Rock και Psychedelic Rock, πολύ μπροστά από την εποχή του.
ΛΙΤΣΑ ΣΑΚΕΛΛΑΡΙΟΥ – ΔΩΔΕΚΑ ΒΡΑΔΥΑ 1969
Το μήνυμα είναι ο έρωτας φυσικά αλλά το μέσον σου παίρνει τα μυαλά! Μια γλυκιά ζάλη από ελληνικό και βραζιλιάνικο Νέο Κύμα, σπανιόλικες κιθάρες, καστανιέτες, ντέφια και τζαζ ρυθμό. Ένας δίσκος που φιγουράρει στις συλλογές των φανατικών συλλεκτών σπάνιων άλμπουμ.
ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΓΩΓΟΥ / ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΣΦΕΤΣΑΣ – ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ 1981
Ο μοναδικός δίσκος της σκαμπρόζικης αρχικά ηθοποιού, ρηξικέλευθης ποιήτριας στη συνέχεια και ιδανικής αυτόχειρα τελικά. Η ίδια απαγγέλει στίχους από τις συλλογές της «Τρία κλικ αριστερά» και «Ιδιώνυμο» ενώ ο Σφέτσας απλώνει αγκαθωτά σύρματα καταμεσής της ελληνικής υπαίθρου. Πρόκειται για μια εγχώρια απόπειρα που μπορεί να συμπεριληφθεί στην κατηγορία «Ποίηση και Τζαζ»!
ΑΡΛΕΤΑ – ΤΣΑΙ ΓΙΑΣΕΜΙΟΥ 1985
Πουθενά δεν ήταν «ο κόσμος πιο τρυφερός και πιο θλιμμένος» από εκείνον της Αρλέτας, που μετουσίωσε σε σφυρίγματα τις κοριτσίστικες ανησυχίες με μπόλικη φαντασία. Οι στίχοι της αλησμόνητης Μαριανίνας Κριεζή και η μουσική του Λάκη Παπαδόπουλου. Και μιλώντας με βινυλιακούς όρους, πόσο ποιο ιδανικά και ηδονικά να στριφογυρίσει η πλευρά του δίσκου που ξεκινά με το «Batida de Coco» και τελειώνει με τα «Ήσυχα βράδια»;
ΛΕΝΑ ΠΛΑΤΩΝΟΣ – ΓΚΑΛΟΠ 1985
Το «Γκάλοπ» είναι ο ήχος του αύριο βγαλμένος από τα μέσα της δεκαετίας του ΄80, όταν η Ελλάδα βημάτιζε ακόμα για να βρει τα πατήματά της στο δρόμο των σύγχρονων παραγωγών. Η Πλάτωνος εμπνεόταν από το περιβάλλον της για να φτιάξει συγκλονιστικές ελεγείες του αύριο, μέσα από στίχους που δύσκολα θα βρεις ισάξιούς τους σε τόλμη και ένταση.
ΤΑΝΙΑ ΤΣΑΝΑΚΛΙΔΟΥ – ΜΑΜΑ ΓΕΡΝΑΩ 1988
Η Τσανακλίδου μπαίνει στο στούντιο για το τραγούδι που έγραψε η Λίνα Νικολακοπούλου, προσπαθώντας να μεταφέρει με λέξεις σε ένα χαρτί τα βιώματα της Τάνιας. Ο δίσκος στην εποχή του δεν θεωρήθηκε εμπορικά επιτυχημένος. Ο κόσμος άργησε να αντιδράσει, ωστόσο το «Μαμά Γερνάω» αποδείχθηκε μια βραδυφλεγής βόμβα. Έγινε ο εκφραστής της γυναικείας σκέψης της γενιάς του ’80 και περισσότερο από όλα απενοχοποίησε την έννοια της λέξης «γερνάω». Έδωσε στον καθένα το δικαίωμα να σκέφτεται ότι μεγαλώνοντας μπορεί να φοβάται, να είναι πιο ευάλωτος, να κάνει λάθη και χωρίς αυτό να είναι εύκολο, να προχωράει τη ζωή του όπως όλοι οι άλλοι.
ΜΟΝΙΚΑ – AVATAR 2008
Στην εποχή των αγγλόφωνων ελληνικών 00σ, η πιτσιρίκα τότε Μόνικα Χριστοδούλου, κατάφερε να ηχογραφήσει το ντεμπούτο της με τον φιλόδοξο τρόπο που αυτή οραματιζόταν. Με εκλεκτούς συνεργάτες πλάι της, όπως ο τρομπετίστας των Calexico, Martin Wenk, πλημμύρισε τον δίσκο με τον συναισθηματισμό που παράγουν οι φλογισμένες και αμόλυντες ακόμα ψυχές, αποδεικνύοντας πως η ελληνική μουσική παιδεία είναι θρεπτική ρίζα και διαβατήριο για να γίνει κανείς πολίτης του μουσικού κόσμου. Τα τραγούδια «Over the Hill» και «Yes I do» μετέδωσαν πολλά και αναπάντεχα συναισθήματα.
BIRLIN BRIDES – MODERN CELIBACY 2010
Λίγο πριν τη βαθιά κρίση και τους Αγανακτισμένους, η Νατάσα Γιανναράκη και η Μαριλένα Ορφανού, κορυφώνουν το hype με έναν δίσκο-καταρράκτη για το τι σημαίνει να είσαι ελεύθερη και ωραία. Το «Modern Celibacy» παραμένει ο μοναδικός δίσκος του γκρουπ και από το να προσπαθήσουμε να τον αναλύσουμε είναι προτιμότερο να τον απολαύσουμε.
ΣΤΕLLA – ΣΤΕLLA 2015
Η Στέλλα Χρονοπούλου ήταν ο τελευταίος μύθος των ερτζιανών πριν γίνουν και οι εναλλακτικοί σταθμοί δέσμιοι μιας ασταμάτητης playlist για αποχαυνωμένους ακροατές. Με τα sad pop διαμάντια της που δημιούργησε μαζί με τον πολυτάλαντο Nteibint απέδειξε την δυναμική της. Έδιωξε τις φοβίες της, βελτίωσε το χαριτωμένο παράστημά της και άρχισε να γεμίζει τις live σκηνές της Αθήνας με κόσμο που λικνίζονταν στους ήχους και ήξερε απ’έξω τους στίχους του Picking Words.
Πηγή: περιοδικό Rolling Stone.