Γράφει η Στέλλα Ν. Καραμήτρου
Το Σάββατο 18 Ιουνίου 2022 στις 20.00 στο cafe “Αυλή”, θα έχουμε την χαρά να παρακολουθήσουμε μια διαφορετική παρουσίαση βιβλίων. Πρωταγωνίστρια της βραδιάς η συγγραφέας και μουσικός Μαρία Τσαβδαρίδου παρέα με τα βιβλία της «Και πάλι ορίστε!» (μυθιστόρημα) και «Η κατάρα του αλόγου»(θεατρικοί μονόλογοι). Πρόσωπα έκπληξη-μουσικοί, ερμηνευτές, ηθοποιοί- θα στολίσουν καλλιτεχνικά τη βραδιά και θα μας παρουσιάσουν το βιβλίο με μοναδικό τρόπο! Συνάντησα την προσηνή μουσικό και συγγραφέα για την συνέντευξη λίγες μέρες πριν την διπλή βιβλιοπαρουσίαση στην φιλόξενη αυλή του café.
Η κ. Τσαβδαρίδου, από την πρώτη στιγμή που την γνώρισα, με εξέπληξε ευχάριστα καθώς οι δράσεις της δεν περιορίζονται μόνο στην συγγραφική της δραστηριότητα αλλά πρόκειται για μια προσωπικότητα με ενεργή ενασχόληση σε καλλιτεχνικά θέματα. Εύχομαι από καρδιάς καλή συνέχεια και δύναμη στο πολύπλευρο καλλιτεχνικό της έργο.
-κ. Τσαβδαρίδου, μιλήστε μας λιγάκι για τα βιβλία σας. Ποιο ήταν το έναυσμα της συγγραφής τους;
Κάθε φορά που αρχίζω κάτι να γράφω το έναυσμα είναι διαφορετικό. Κάποιες φορές μια αληθινή εικόνα γίνεται αφορμή για μυθοπλασία, άλλες πάλι μια σκέψη και αναζήτηση δική μου. Μια συμπεριφορά κάποιου προσώπου που θα μου κάνει εντύπωση επίσης με προκαλεί να χτίσω πάνω του έναν ήρωα. Η ίδια η ζωή με τα ωραία της και τα δύσκολα της είναι καμβάς για δημιουργία.
-Θεωρείτε τη γραφή περισσότερο ως μια ευγενή ή ως μια πνευματική ενασχόληση; Πιστεύω στην πνευματικότητα ούτως ή άλλως. Το πρίσμα του πνεύματος ξεκαθαρίζει πολλά και θαρρώ πως κατά τη διαδικασία της συγγραφής ενός βιβλίου είναι αυτό που θα το οδηγήσει στην ολοκλήρωση. Αν αυτό συνοδεύεται και από μια ευγενή προσέγγιση τόσο το καλύτερο.
-Πως νιώσατε όταν εκδόθηκε το πρώτο σας βιβλίο; Όταν έπιασα στα χέρια μου το πρώτο μου βιβλίο παράλληλα με την χαρά, που ήταν αναμενόμενη, ένιωσα έντονα ένα αίσθημα έκθεσης. Ήταν η στιγμή που θα έφταναν οι δικές μου σκέψεις μέσα από ένα βιβλίο να μπουν μπροστά σε τόσα μάτια και τόσα μυαλά και αυτό με τρόμαξε κάπως. Είναι βαρύ το scripta manent των Λατίνων.
-Πως καταφέρνετε να συνδυάσετε την επαγγελματική σας ασχολία με την συγγραφή; Συνήθως έχουμε στο μυαλό μας τη συγγραφή ως κάτι που προαπαιτεί απομόνωση. Όπως αναφέρω στο βιβλίο μου η έννοια του ωραίου δεν έχει πάντα την έννοια του όμορφου αλλά την έννοια αυτού που έχει έρθει η ώρα του. Όταν νιώσω ότι κάτι μου χτυπάει την πόρτα του μυαλού μου, δεν μπορώ να το αφήσω να με περιμένει μέχρι να βρω τον χρόνο. Το κάνω παράλληλα με όλα μου τα υπόλοιπα. Ευτυχώς είμαι τυχερή που και η δουλειά μου είναι επίσης τέχνη. Είμαι καθηγήτρια μουσικής σε ωδείο και αυτό είναι ευτυχία.
-Πως απαντάτε σε αυτούς που κατατάσσουν βιβλία σε κατηγορίες με επίθετα όπως «ελαφριά» ή «γυναικεία» λογοτεχνία; Τα βιβλία και γενικότερα οι τέχνες δίνουν απεριόριστες προεκτάσεις στην πραγματικότητα. Η δύναμη του βιβλίου είναι μεγάλη και το αποτύπωμα του κάθε βιβλίου είναι χρήσιμο. Το να διαβάσεις λοιπόν ένα βιβλίο είναι πάντα καλύτερο από το να μην διαβάσεις κανένα. Χαρακτηρισμοί, για μένα, δεν θα έπρεπε να υπάρχουν για τίποτα. Ακόμη και μια ξύστρα είναι άδικο να χαρακτηρίζεται για μία μόνο ιδιότητα της και όχι και για άλλες της δυνατότητες. Δεν ξύνει μόνο, μπορεί να γίνει παιχνίδι, μουσικό όργανο ακόμη και τρόπος τραυματισμού.
-Τι ελπίζετε να αποκομίσει ο αναγνώστης διαβάζοντας τα βιβλία σας; Αυτό που αφορά εμένα ίσως αφορά και άλλους ανθρώπους και όχι απαραίτητα με την οπτική της ταύτισης ή της σύγκλισης, αλλά πιθανόν με αυτή της διαφωνίας και της απόκλισης. Στόχος μου να μπορέσει το βιβλίο να ανοίξει μια πόρτα ή έστω ένα παράθυρο μέσα στον καθένα και από εκεί να μπορέσει να δει όσα έχει ανάγκη. Να σκεφτεί, να ονειρευτεί, να προβληματιστεί, να ταξιδέψει. Να ξεχάσει ποιός έγραψε το βιβλίο και να το κάνει δικό του.
-Υπάρχουν συστατικά επιτυχίας για ένα λογοτεχνικό βιβλίο; Η λέξη επιτυχία για μένα ισοδυναμεί με την ικανοποίηση της δικής μου ανάγκης να εκφράσω τις σκέψεις μου και αυτό να το επικοινωνήσω με τους αναγνώστες. Το μόνο που χρειάζεται για αυτό είναι η αλήθεια. Επιτυχημένο για μένα είναι το βιβλίο που άλλα πράγματα “παίρνεις” στην πρώτη του ανάγνωση, άλλα στη δεύτερη κ.ο.κ. Να είναι ένας ζωντανός και εξελίξιμος οργανισμός.
-Ποιο είναι το καλύτερο βιβλίο που έχετε διαβάσει μέχρι τώρα; Ένα βιβλίο που ξεχωρίζω είναι ” Η πτώση” του Αλμπέρ Καμύ. Γενικά μου αρέσει στα βιβλία που διαβάζω να υπάρχει και η δεύτερη σκέψη. Αγαπώ πολύ τη φιλοσοφία και όταν την βρίσκω μέσα σε έργα τότε την απολαμβάνω.
-Είναι το βιβλίο κωδικοποιημένη αντανάκλαση του συγγραφέα πάνω στις λέξεις; Αν δούμε το έργο ενός συγγραφέα ως καθρέφτη, τότε θα έπρεπε όλοι να βλέπουμε ακριβώς το ίδιο αποτέλεσμα. Αυτό είναι κάτι που δεν θέλω να συμβαίνει με τα δικά μου έργα. Δεν θέλω ο αναγνώστης να δει τη δική μου αντανάκλαση στο έργο μου, αλλά τη δική του. Αυτό για μένα είναι το ζητούμενο.
Η Μαρία Τσαβδαρίδου γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Θεσσαλονίκη. Σπούδασε στη Θεολογική Σχολή στο Α.Π.Θ., αλλά η μεγάλη αγάπη της ήταν η μουσική! Από μικρή ηλικία ασχολήθηκε με την εκμάθηση κλασικής κιθάρας, πιάνου και ανώτερων θεωρητικών μαθημάτων (αρμονίας, αντίστιξης, φούγκας, σύνθεσης). Το 1998 ίδρυσε μαζί με τον σύζυγό της, τις μουσικές σχολές «ΣΥΝΘΕΣΗ» και «ALL STUDIES», όπου διδάσκει μουσική μέχρι και σήμερα.
Είναι παντρεμένη με τον επίσης μουσικό Γιάννη Βασιλακάκη με τον οποίο έχουν αποκτήσει έναν γιο, τον Πάνο. Ζει στη Θεσσαλονίκη με την οικογένειά της αλλά αγαπάει πολύ, σαν δεύτερη πατρίδα της, την Αλεξανδρούπολη από την οποία κατάγεται ο σύζυγός της.