Γράφει ο Δημοσθένης Π. Δούκας
Μπορεί η ιδιωτικοποίηση του λιμανιού της Αλεξανδρούπολης να έχει μεταμορφωθεί σε <γεφύρι της Άρτας> και για την κυβέρνηση της ΝΕΑΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, η οποία δείχνει μια πρωτοφανή ανικανότητα και αδράνεια ολοκλήρωσης του διαγωνισμού με τις συνεχείς παρατάσεις στην ολοκλήρωση του, παρόλα αυτά ερήμην των γραφειοκρατικών κυβερνητικών και δημόσιων φορέων και οργανισμών, ο ρόλος και η ανάδειξη του σε καθοριστικό πόλο των γεωπολιτικών εξελίξεων προχωράει ραγδαία.
Δεν είναι μόνο η διέλευση αμερικανικών στρατευμάτων και οπλισμού από και προς την ΝΑ Ευρώπη (η οποία θα συνεχισθεί με ιδιαίτερη ένταση μέχρι τις 30 Σεπτεμβρίου) και η στρατηγική θέση του λιμανιού στην πρόσφατη αμυντική συμφωνία Ελλάδας-ΗΠΑ. Το λιμάνι της πρωτεύουσας του Έβρου θα αναδειχθεί -ίσως και πολύ σύντομα- και τερματικός σταθμός στην εξαγωγή φορτίων αγροτικών και μεταλλευτικών προϊόντων από την Ουκρανία προς τη Μεσόγειο και στη συνέχεια σε όλο τον κόσμο.
Σχετικός διάλογος βρίσκεται σε εξέλιξη μεταξύ των οργάνων της Ευρωπαϊκής Ένωσης , Ελλάδας και ΗΠΑ σχετικά με την προοπτική δημιουργίας οδικού και σιδηροδρομικού άξονα Μολδαβίας-Ρουμανίας-Βουλγαρίας με κατάληξη το λιμάνι της Αλεξανδρούπολης , προκειμένου να παρακαμφθεί η ναρκοθετημένη και επικίνδυνη Μαύρη Θάλασσα. Σχετικά με αυτό και όπως γράφει ο Σ. Τζήμας, αν οι συζητήσεις ευοδωθούν, τότε το λιμάνι της Αλεξανδρούπολης θα αναδειχθεί σε πύλη εισόδου-εξόδου προϊόντων(αγροτικών-μεταλλευτικών)από και προς την Ουκρανία, τη Δύση και την Άπω Ανατολή.
Σημαντικό ρόλο στην δημιουργία των απαραίτητων υποδομών θα παίξει ο ιδιώτης επενδυτής που θα πάρει το 67% των μετοχών του λιμανιού(κάτι που δείχνει να μην κατανοεί η ελληνική κυβέρνηση).
