Γράφει ο Δημοσθένης Π. Δούκας
Η ρηχότητα έως η ανυπαρξία, η φαιδρότητα έως η κουτοπόνηρη <πολιτιστική πολιτική>
του Δήμου Αλεξανδρούπολης, εκφράζεται τυπικά στο πρόσωπο του υπεύθυνου
Αντιδημάρχου Πολιτισμού (και αθλητισμού) Θ.Βουρδόλη, (αστυνομικός στην
επαγγελματική του ζωή, κάτι που σημαίνει ίσως πολλά στη βιωματική και ουσιαστική του
σχέση με το πολλαπλό και πολυδιάστατο φαινόμενο των Τεχνών και του Πολιτισμού, για το
οποίο θα μιλήσουμε σύντομα).Όμως η απολιθωμένη, αγελαία, λαϊκιστική και βαρβαρώδης πρακτική
εκφράζεται και πηγάζει από το σύνολο της ηγεσίας του Δήμου και κυρίως από τον
Δήμαρχο(υπάρχει και τέτοιο πρόσωπο, για όσους δεν το έχουν αντιληφθεί).
Η ξηρασία που αναδύθηκε τα τελευταία χρόνια στον πολιτιστικό τομέα του Δήμου
Αλεξανδρούπολης, προϊόν της δυστοπικής και χουλιγκανικής σημερινής ηγεσίας του, είναι
ένα βαρύ τραύμα στο σώμα της πρωτεύουσας του Έβρου. Θα χρειασθεί χρόνο,
αφοσίωση, συντεταγμένο σχέδιο και δημοτική ηγεσία ανοιχτών οριζόντων για να
επουλωθεί η πληγή που πυορροεί στους πολιτιστικούς θεσμούς και δομές του Δήμου.
Ένα μικρό δείγμα αυτής της δραματικής κατάστασης είναι η εικόνα του υπαίθριου θεάτρου
<Αλτιναλμάζη>. Πολλά καθίσματα στον χώρο έχουν καταστραφεί και έχουν αφαιρεθεί. Και στην
θέση τους υπάρχει ένα προκλητικό κενό. Δεν έχουν μέχρι τώρα αντικατασταθεί, ενώ έχει περάσει
μεγάλο χρονικό διάστημα από την καταστροφή τους. Το αρνητικό αποτέλεσμα αυτής της
ανήκουστης πρακτικής έχει πολλές διαστάσεις. Από την οπτική ρύπανση και την
υπονόμευση του χώρου έως τα διαφυγόντα έσοδα για τους παραγωγούς που νοικιάζουν το
θέατρο και την αδυναμία να παρακολουθήσουν τις εκδηλώσεις κάποιοι θεατές που δεν
βρίσκουν εισιτήριο.
Παραφράζοντας τον ποιητή επισημαίνουμε ότι: <Θέλει αρετή και τόλμη….η πολιτιστική πολιτική>.